انواع هپاتیت
بسیاری از بیماری ها و شرایط می توانند باعث التهاب کبد شوند، اما برخی از ویروس ها منجر به نابودی سلول ها می شود. ویروس هایی که به طور عمده به کبد حمله می کنند، ویروس های هپاتیت نامیده می شوند. انواع مختلفی از ویروس های هپاتیت شامل انواع A، B، C، D، E و احتمالا Gهستند ولی نوع A، B و C شایع ترین آنها هستند. همه ویروس های هپاتیت می توانند هپاتیت حاد را ایجاد کنند. هپاتیت ویروسی نوع B و C می تواند باعث ایجاد هپاتیت مزمن شود.
علائم هپاتیت
در هر یکی از انواع هپاتیت علائم مختلفی مشاهده می شود .علائم هپاتیت حاد ویروسی عبارتند از
- خستگی
- علائمی مشابه آنفولانزا
- ادرار تیره و مدفوع رنگی
- تب و زردی
با این حال، هپاتیت حاد ویروسی ممکن است با حداقل علائم ناشناخته ظاهر شود.که به ندرت باعث نارسایی کبدی می شود.
علائم هپاتیت ویروسی مزمن اغلب خفیف و غیر اختصاصی هستند و تشخیص هپاتیت مزمن اغلب با تاخیر می باشد .این هپاتیت به منظور جلوگیری از آسیب پیشرونده کبد، سیروز، نارسایی کبد و سرطان کبد، اغلب به درمان نیاز دارد.
پیشگیری از هپاتیت
برای پیشگیری از هپاتیت نباید در معرض ویروس ها قرار گرفت ایمونوگلوبولین هایی تزریق کرد یا واکسن ( فقط برای هپاتیت A و B در دسترس است.) تزریق شود.
افرادی که در معرض ابتلا به ویروس هپاتیت B و C هستند، شامل کارگران حرفه ای بهداشت، افرادی که دارای شرکای جنسی متعدد هستند، مصرف مواد مخدر و افراد مبتلا به هموفیلی می باشد همچنین انتقال خون یک علت نادر هپاتیت ویروسی است.
انواع هپاتیت
اگر چه شایع ترین انواع هپاتیت ویروسی A، B و C است، برخی از پزشکان قبلا فاز های حاد و مزمن عفونت های کبدی را جزوی از “انواع” هپاتیت ویروسی میدانند HAV نوعی از هپاتیت حاد می باشد زیرا عفونت HAV به ندرت سبب ایجاد آسیب شدید کبدی که منجر به نارسایی کبدی می شود HBV و HCV باعث ایجاد ویروس هپاتیت مزمن می شود.
هپاتیت A
هپاتیت A یک بیماری حاد (هپاتیت حاد ویروسی) است که هرگز مزمن نمی شود. این ویروس، به نام”هپاتیت عفونی” نامیده می شود، زیرا می تواند به راحتی از فرد به فرد مانند سایر عفونت های ویروسی گسترش یابد. عفونت ویروس هپاتیت A می تواند از طریق مصرف غذا یا آب گسترش یابد، به خصوص اگر شرایط غیر بهداشتی که توسط آب یا غذا ی آلوده به هپاتیت A باشد.همچنین هپاتیتA به طور معمول در تماس نزدیک با اعضای خانواده از طریق لمس یا بوسیدن انتقال پیدا می کند.
هپاتیت B
هپاتیت B به نام “هپاتیت سرم” نامیده می شود، زیرا تصور می شود که تنها راه انتقال ویروس B از راه خون یا سرم (قسمت مایع خون) می باشد. در حال حاضر این ویروس می تواند از طریق رابطه جنسی، انتقال خون یا سرم از طریق سوزن های مشترک در مواد مخدر، سوزن های مخصوص تتو ( در صورت آلوده بودن ) ،انتقال خون، همودیالیز و مادران آلوده به به نوزادان آنها انتقال می یابد. حدود 6 تا 10 درصد از بیماران مبتلا به هپاتیت B عفونت مزمن (عفونت حداقل 6 ماه و اغلب سال ها تا چند دهه ادامه می یابد) می تواند دیگران را آلوده کند .بیماران مبتلا به عفونت مزمن هپاتیت B نیز در معرض خطر ابتلا به سیروز، نارسایی کبد و سرطان کبد هستند. طبق آمار به دست آمده حدود 2 میلیارد نفر در سراسر جهان مبتلا به این بیماری هستند.
هپاتیت C
هپاتیت C ویروس عفونت شناخته شده است، اما نه به اندازه هپاتیت Aو B . معمولا این ویروس از طریق استفاده از سوزن های مشترک در میان معتادان به مواد مخدر ، انتقال خون، همودیالیز و رابطه جنسی انتقال می یابد. حدود 50 تا 70 درصد از بیماران مبتلا به این ویروس دارای عفونت مزمن هستند. بیماران مبتلا به عفونت مزمن C در معرض خطر ابتلا به سیروز، نارسایی کبد و سرطان کبد هستند.
انواع هپاتیت D،E و G
همچنین انواع هپاتیت ویروسی D، E و G. وجود دارد. مهمترین آنها در حال حاضر ویروس هپاتیت D است که به نام ویروس یا عامل دلتا شناخته می شود. این یک ویروس کوچک است که نیاز به یک عفونت همزمان با B دارد تا زنده بماند. زیرا به پروتئینی که ویروس B ایجاد می کند (پروتئین پاکت) نیاز دارد تا بتواند سلول های کبدی را آلوده کند. شیوه های انتقال ویروسDاز طریق سوزن های مشترک در میان مواد مخدر، خون آلوده و تماس جنسی است.
منتظر نظرات و پیشنهادات شما هستیم.
با تشکر، مدیریت سایت آزمایشگاه تشخیص پزشکی دکتر مهدوی
ممنون از سایت فوق العادتون
سایت خوب با مقالاتی بسیار بی نظیری دارین