نویسنده: حسن ویسی 
خستگی آدرنال چیست ؟
گاه و بیگاه مفهومی برای توضیح علائم پیچیده پزشکی ظاهر می شود. یکی از نمونه های بارز آن خستگی آدرنال است. در حالی که ممکن است یک اصطلاح بالینی واقعی به نظر برسد، این نظریه پزشکی جایگزین به عنوان یک تشخیص پزشکی بی اساس است.
خستگی آدرنال مملو از افسانه است. با این حال، علائم می تواند واقعی باشد. اما احتمالاً به دلیل سایر شرایط سلامتی هستند. هنگامی که در ادامه مطلب می خوانید، در مورد حقیقت نهفته در این مفهوم قدیمی بیشتر بدانید.
خستگی آدرنال چیست؟
خستگی آدرنال یک اصطلاح غیر بالینی یا ناشناخته پزشکی برای مجموعه ای از علائم است. اینها شامل خستگی شدید، مشکلات خواب، مه مغزی، اضطراب، سردرد، ضعف عضلانی، افزایش میل به نمک و شکر و همچنین تغییرات قابل توجه وزن است.
مفهوم خستگی آدرنال نشان می دهد که استرس مزمن، که به طور مداوم باعث تولید هورمون هایی مانند کورتیزول می شود، غدد آدرنال را خسته و فرسوده می کند. در نتیجه، عملکرد آن کاهش می یابد و باعث کاهش انرژی می شود.
تاریخچه تئوری خستگی آدرنال
جیمز ال ویلسون طرفدار خستگی آدرنال بود. او این مفهوم را از طریق کتاب خود، خستگی آدرنال: سندرم استرس قرن بیست و یکم مورد بحث قرار داد. ویلسون یک متخصص طبیعی است و از طب جایگزین حمایت می کند. او همچنین 16 مکمل غذایی را برای رفع خستگی آدرنال فرموله کرد.
دلایلی که چرا خستگی آدرنال یک مفهوم مورد مناقشه است
اگرچه خستگی آدرنال برای اولین بار در سال 1998 معرفی شد، اما همچنان یک نظریه خارج از طب رایج باقی مانده است. کسانی که درمان خستگی آدرنال را انجام می دهند معمولاً کسانی هستند که طب جایگزین را انجام می دهند. فقدان پشتیبان بالینی برای شرایط مذکور را می توان به دلایل زیر ردیابی کرد.
فقدان پشتوانه علمی: هیچ مطالعه بالینی معتبر یا کافی نظریه خستگی آدرنال را تأیید نمی کند. به ویژه، مکانیسم توسعه آن که بر استرس مزمن به عنوان محرک اصلی خستگی آدرنال تأکید می کند، هیچ پارامتر آزمایشی خاصی برای اثبات صحت آن ندارد.
علائم آدرنال بیش از حد عمومی است: علائم مربوط به خستگی آدرنال شبیه سایر شرایط سلامتی مانند اختلالات تیروئید، خستگی مزمن و افسردگی است.
هیچ پروتکل آزمایشی ایجاد نشده: در حالی که ارزیابی سلامت آدرنال برای بررسی درست کارکرد غدد در دسترس است، هیچ پروتکل آزمایشگاهی خاصی برای شناسایی خستگی آدرنال وجود ندارد.
انجمن غدد درون ریز، یک سازمان معتبر متشکل از متخصصان هورمون، خستگی آدرنال را به عنوان یک وضعیت پزشکی واقعی نمی شناسد .. در عوض، بدن مراقبت‌های بهداشتی افراد را تشویق می‌کند که به جای روی آوردن به پزشکی جایگزین، ابتدا توسط یک ارائه‌دهنده مراقبت‌های اولیه تشخیص مناسب انجام دهند.
مطالب مرتبط: آلرژی های پوستی در کودکان
در مقابل خستگی آدرنال نارسایی آدرنال
در حالی که خستگی آدرنال یک وضعیت سلامت شناخته شده نیست، نارسایی آدرنال است. همچنین به عنوان بیماری آدیسون شناخته می شود، نارسایی آدرنال (3) با اختلال در غدد فوق کلیوی مشخص می شود که باعث می شود هورمون های ناکافی مانند کورتیزول تولید کنند.
ممکن است هر دو شرایط مشابه به نظر برسند، اما نارسایی آدرنال یک آسیب شناسی علمی دارد. برخلاف خستگی آدرنال، که در آن استرس مزمن مقصر است (به گفته‌ها)، در نارسایی غدد فوق کلیوی، علل نقص عضو ممکن است شامل اختلالات ژنتیکی، بیماری خودایمنی، عفونت‌ها و توقف ناگهانی استفاده از استروئیدها باشد.
نارسایی آدرنال می تواند منجر به خستگی، تحریک پذیری، کاهش اشتها، تغییر وزن، فشار خون پایین (افت فشار خون)، تحریک پذیری، حالت تهوع و استفراغ شود. درمان این بیماری شامل درمان جایگزینی هورمونی است.
چگونه خستگی آدرنال را به طور طبیعی رفع کنیم؟
خستگی آدرنال ممکن است یک بیماری پزشکی نباشد، اما علائم آن وجود دارد. برای رفع آن چیزی که فکر می کنید خستگی آدرنال است، بسیار مهم است که به علائم خاص توجه داشته باشید. گذشته از مراجعه به پزشک و تشخیص صحیح، می توانید عملکرد غدد فوق کلیوی خود را از طریق اقدامات زیر بهبود بخشید.
- وارد فعالیت‌های کاهش‌دهنده استرس، مانند مدیتیشن آگاهانه و موارد مراقبت از خود شوید
- یک رژیم غذایی مغذی و متعادل تهیه کنید
- به طور منظم تمرین کن
- کمبود مواد مغذی را بررسی کنید
نکته حرفه ای: مراقب مکمل های خستگی آدرنال باشید که برای رفع خستگی مزمن و سایر علائم تبلیغ می شوند. اکثر محصولات هیچ اثر درمانی تایید شده ای به دلیل اثربخشی حمایت کافی ندارند. آنها همچنین می توانند ضرر بیشتری نسبت به سود داشته باشند.
مطالب مرتبط: آنچه باید در مورد کم خونی بدانید
مراحل خستگی آدرنال چیست؟
از نظر تئوری، چهار مرحله خستگی آدرنال عبارتند از زنگ خطر، مقاومت، خستگی و فرسودگی.
مرحله هشدار پاسخ طبیعی غدد فوق کلیوی به استرس را پوشش می دهد. مرحله مقاومت زمانی است که استرس مزمن را تجربه می کنید و توانایی غدد فوق کلیوی برای تولید هورمون کاهش می یابد. در طول اگزوز در مرحله استفاده، غدد فوق کلیوی دیگر قادر به تولید هورمون کافی نخواهند بود. در نهایت، در مرحله فرسودگی، چندین عملکرد بدن تحت تأثیر اختلال عملکرد آدرنال قرار می گیرند.
چگونه آدرنال خود را چک کنم؟
موثرترین و مقرون به صرفه ترین راه برای بررسی سلامت آدرنال شما از طریق غربالگری پزشکی مناسب است. پزشک علائم شما را ارزیابی می کند و بررسی می کند که آیا آنها به مشکلات آدرنال مرتبط هستند – نه لزوماً خستگی آدرنال، زیرا این یک تشخیص پزشکی برای شروع نیست.
ممکن است مجبور شوید یک روش تصویربرداری، آزمایش ادرار و آزمایش خون برای هورمون های آدرنال مانند آزمایش خون کورتیزول و آزمایش خون آلدوسترون انجام دهید.
چه هورمونی باعث خستگی آدرنال می شود؟
در طب جایگزین، کورتیزول هورمون کانونی مرتبط با خستگی آدرنال است. کورتیزول به عنوان هورمون استرس نامیده می شود و توسط غدد فوق کلیوی تولید می شود. در شرایط استرس زا، کورتیزول آزاد می شود و بر مصرف انرژی تأثیر می گذارد. بر اساس تئوری خستگی آدرنال، استرس مکرر می تواند توانایی غدد فوق کلیوی برای ترشح کورتیزول را کاهش دهد.
جمله پایانی
غدد فوق کلیوی با تولید هورمون های ضروری مانند کورتیزول، نقش مهمی در تنظیم بسیاری از عملکردهای بدن دارند. با این حال، مشکلات مربوط به غدد فوق کلیوی را نمی توان در تئوری رد کرد، به خصوص اگر از دروازه های علم عبور نکند. برای درک واقعی هر علامت مرتبط با خستگی، با ارائه دهنده مراقبت های اولیه خود مشورت کنید و خود را از خطرات خود تشخیصی در اینترنت در امان نگه دارید.
