سلولیت پری اوربیتال (عفونت چشم) چقدر جدی است؟

سلولیت پری اوربیتال (عفونت چشم) چقدر جدی است؟

زن مسن با عینک چشمانش را می مالد که از بیماری چشمی خسته چشم رنج می برد

اطلاعات این مقاله جایگزین توصیه های پزشکی، تشخیص یا درمان حرفه ای نیست. در عوض، اگر سؤالی دارید، با پزشک خود یا هر ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی مجاز مشورت کنید.

سلولیت دور چشم یک عفونت چشمی است که باعث التهاب و تغییر رنگ در پوست اطراف چشم از جمله پلک می شود. برخلاف چشم صورتی یا ورم ملتحمه، سلولیت دور چشمی مسری نیست. با این حال، درمان این بیماری معمولاً به آنتی بیوتیک نیاز دارد. بنابراین، بهتر است با پزشک خود مشورت کنید تا به اندازه کافی عفونت را برطرف کرده و از گسترش بیشتر آن در داخل چشم جلوگیری کنید.

شدت سلولیت دور چشم

اگر سلولیت اطراف چشم برای شما تشخیص داده شده است، لازم است بدانید که این بیماری تهدید کننده زندگی نیست و می توان از طریق داروها آن را درمان کرد. با این حال، اگر درمان تجویز شده توسط پزشک را دنبال نکنید، عفونت می تواند بدتر شود و بر عضلات داخلی و چربی های چشم تأثیر بگذارد. در این صورت، خطر از دست دادن دائمی بینایی و سپسیس (عفونت خون) شما به شدت افزایش می یابد.

علاوه بر این، عفونت ممکن است همچنان به ساختار داخل جمجمه از جمله مغز آسیب برساند. مننژیت، التهاب غشاء و مایع اطراف مغز و نخاع، می تواند از سلولیت دور چشمی درمان نشده باشد. مننژیت که توسط باکتری ها یا ویروس ها ایجاد می شود، می تواند منجر به از دست دادن حافظه، مشکلات گفتاری، کاهش شنوایی و حتی مرگ شود.

برای رفع سریع سلولیت اطراف چشم، بهتر است علائم فیزیکی را بشناسید. علائم سلولیت چشمی که به طور خاص بر بافت های اطراف چشم تأثیر می گذارد، شامل برآمدگی و قرمزی یا تغییر رنگ پلک ها و پوست اطراف چشم است. این می تواند به ناحیه سفید چشم گسترش یابد و اغلب بدون درد ایجاد می شود.

آیا میدانستید؟ سلولیت دور چشمی با سلولیت اوربیتال تفاوت دارد زیرا ناحیه خارجی سپتوم شامل قسمت سطحی پلک و پوست اطراف چشم را تحت تاثیر قرار می دهد. در مقابل، سلولیت اربیتال بر کره چشم، از جمله اعصاب و بافت‌های حفره چشم تأثیر می‌گذارد. این بسیار شدیدتر است و اغلب یک عارضه سلولیت اطراف چشم است.

علل و عوامل خطر سلولیت دور چشم

عفونت باکتریایی اغلب باعث ایجاد سلولیت اطراف چشم می شود. این می تواند برای هر کسی که آسیب پذیر است اتفاق بیفتد یا یک نقطه ورودی برای پاتوژن (میکروب ایجاد کننده بیماری) در نزدیکی چشم داشته باشد. شرایط زیر می تواند خطر ابتلا به سلولیت اطراف چشم را افزایش دهد.

زخم پوستی

اگر در پوست اطراف چشم خود شکستگی دارید، باید مراقب باشید که آن را تشدید و آلوده نکنید. در غیر این صورت، ممکن است باعث عفونت شود و منجر به سلولیت شود. این آسیب پوستی می تواند یک بریدگی کوچک، نیش حشره، سوراخ شدن یا ترک خوردن باشد.

عفونت های سینوسی

وقتی عفونت سینوس برطرف نشود، می تواند به سمت چشم گسترش یابد و باعث سلولیت دور چشم شود. بنابراین، اگر علائمی مانند آبریزش بینی، چکه های بعد از بینی، گلودرد، سردرد و درد صورت با وجود درمان ها و داروها طولانی شد، باید با پزشک خود مشورت کنید.

عفونت های دندانی

عفونت در لثه و دندان در صورت عدم درمان مناسب می تواند به چشم نیز گسترش یابد. در صورت بروز مشکلات دندانی برای از بین بردن باکتری ها و ویروس های ایجاد کننده، حتما به دنبال مداخله پزشکی باشید.

میزان قوی بودن سیستم ایمنی شما نیز می تواند بر حساسیت شما به سلولیت در چشم تأثیر بگذارد. چندین بیماری می تواند ایمنی شما را تضعیف کند، از جمله عفونت HIV. با این وجود، می توانید با تشخیص زودهنگام و با همکاری نزدیک با پزشک خود برای مدیریت این بیماری از سیستم ایمنی خود محافظت کنید.

درمان سلولیت دور چشم

درمان اولیه سلولیت دور چشم آنتی بیوتیک است که می تواند به صورت خوراکی، تزریقی یا از طریق ورید (داخل وریدی) تجویز شود. اینکه کدام آنتی بیوتیک مصرف شود به نوع و شدت اثر آن بستگی دارد. پزشک شما دارو، دوز و طول درمان را تعیین می کند.

آیا میدانستید؟ شمارش کامل خون (CBC) وجود عوامل خارجی یا ایجاد کننده بیماری در بدن را تأیید می کند. از این رو، این آزمایشی است که معمولاً توسط ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی برای عفونت ها و در نتیجه برای تأیید سلولیت توسط چشم درخواست می شود.

7 راه برای جلوگیری از سلولیت پری اوربیتال

خانمی که از قطره چشم استفاده می کند خانمی که روان کننده چشم را برای درمان خشکی چشم یا آلرژی می اندازد زن بیمار در حال درمان تحریک یا التهاب کره چشم خانمی که از علائم نوری چشم تحریک شده رنج می برد

شما می توانید با رعایت بهداشت و سیستم ایمنی بدن خود، خطر ابتلا به سلولیت را از طریق چشم کاهش دهید. اگرچه تهدید کننده زندگی نیست، اما میزان مرگ و میر ناشی از عوارض مربوط به سلولیت اطراف چشم همچنان بین 5 تا 25 درصد است – به همین دلیل است بهتر است از عفونت چشم جلوگیری کنید تا اینکه به دنبال درمان باشید. با این گفته، در اینجا گام های پیشگیرانه برای جلوگیری از سلولیت دور چشمی آورده شده است.

بهداشت را خوب رعایت کنید

نظافت شخصی از شما در برابر میکروب هایی که باعث بیماری می شوند محافظت می کند – و البته این شامل عفونت های چشم نیز می شود. اطمینان حاصل کنید که برای از بین بردن میکروب هایی که می توانند با صورت و چشم شما تماس بگیرند یا با آن تماس پیدا کنند، دست ها را با آب گرم و صابون شستشو دهید.

لنزهای تماسی خود را تمیز کنید

افرادی که لنزهای تماسی دارند بیشتر در معرض عفونت هستند، به خصوص اگر مراقبت مناسب از لنز را رعایت نکنید. اگر از لنزهای تماسی استفاده می کنید، مراقب باشید که هر چند وقت یکبار آنها را تعویض کنید. به عنوان مثال، لنزهای تماسی یکبار مصرف معمولی باید هر دو هفته یکبار دور ریخته شوند. همچنین هنگام استفاده از آن ها روی چشم، ضدعفونی کردن آن ها را فراموش نکنید و دست های خود را به خوبی بشویید.

از مالیدن چشم ها خودداری کنید

دست زدن یا مالیدن چشم ها نیز می تواند منجر به عفونت شود، به خصوص اگر چشمان شما از قبل تحریک شده باشد و دست های شما دقیقا تمیز نباشد. در حالی که مالیدن چشم ها تقریباً غریزی است، اما این عادتی است که برای محافظت از خود در برابر عفونت چشم باید آن را کنار بگذارید.

مراقبت مناسب از زخم را انجام دهید

اگر زخمی در نزدیکی چشم خود دارید، مراقبت مناسب را با تمیز کردن ناحیه آسیب دیده با آب و صابون به آرامی انجام دهید. زخم را مالش ندهید، زیرا ممکن است باعث آسیب بیشتر شود.

پس از تمیز کردن زخم، پماد آنتی بیوتیکی را روی آن بمالید. از پمادی که پزشک شما تجویز کرده است استفاده کنید. سپس یک پانسمان یا باند استریل روی زخم قرار دهید. این به جلوگیری از گسترش باکتری ها و بهبود سریع تر کمک می کند.

رفع عفونت های دندانی

نادیده گرفتن مشکلات دندانی دشوار است زیرا اغلب با درد غیر قابل تزلزلی همراه هستند. با این وجود، یکی دیگر از دلایل خوب برای پاسخ سریع به عفونت های دندانی و مراجعه به دندانپزشک، خطر بالای سلولیت اطراف چشم است. حتماً داروهای تجویز شده توسط دندانپزشک، دوز و طول مصرف را رعایت کنید. به علاوه، مشاوره پس از درمان را برای تایید پاکسازی عفونت از دست ندهید.

ایمنی خود را تقویت کنید

جدا از تشخیص بیماری هایی که سیستم ایمنی شما را تضعیف می کنند، می توانید با خواب کافی، ورزش منظم و رژیم غذایی سالم از ایمنی خود محافظت کرده و تقویت کنید. مطمئن شوید که از غذاهایی استفاده کنید که ایمنی را تقویت می کنند، مانند غذاهای غنی از ویتامین C.

ایمن سازی را در نظر بگیرید

واکسیناسیون و ایمن سازی می تواند به طور قابل توجهی خطر سلولیت اطراف چشم را کاهش دهد. به عنوان مثال، واکسن‌های پنوموکوک و هموفیلوس آنفلوآنزا نوع b (Hib) می‌توانند از سلولیت دور چشمی ناشی از عفونت‌های باکتریایی جلوگیری کنند. برای شناسایی واکسن هایی که بر اساس سن و سابقه پزشکی شما به شما توصیه می شود، با متخصص مراقبت های بهداشتی خود مشورت کنید.

با درک مراحل کلیدی برای پیشگیری از عفونت، درباره ایمن نگه داشتن خود از سلولیت اطراف چشم بیشتر بدانید. به خاطر داشته باشید که خطر ابتلا به سلولیت توسط چشم شما به طور مستقیم با حساسیت شما به عفونت در ارتباط است.

آیا برای سلولیت اطراف چشم باید به اورژانس مراجعه کنم؟

اگر سلولیت اطراف چشم را تجربه می کنید، معمولاً نیازی به مراجعه به اورژانس ندارید. اگرچه تورم و قرمزی می تواند برجسته باشد، این وضعیت معمولا بدون درد است. بنابراین، نباید فعالیت های منظم شما را مختل کند. با این حال، اگر وضعیت بدتر شد و عوارضی مانند از دست دادن بینایی و خونریزی را تجربه کردید، در جستجوی درمان فوری پزشکی درنگ نکنید.

آیا سلولیت اطراف چشم به خودی خود برطرف می شود؟

سلولیت دور چشم به خودی خود از بین نمی رود و می تواند تشدید شود و به سلولیت مداری تبدیل شود و بافت های اطراف و خارج از حدقه چشم را تحت تاثیر قرار دهد. این عفونت جدی می تواند باعث کوری و آسیب شدید بافتی شود که منجر به قانقاریا شود. با این وجود، می‌توانید با آنتی‌بیوتیک‌های مناسبی که توسط ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی اولیه شما تجویز می‌شود، از همه این موارد اجتناب کنید.

سلولیت چقدر طول می کشد؟

در صورت مصرف دارو، سلولیت اطراف چشم معمولا بین هفت تا ده روز طول می کشد. با این حال، عوامل دیگری ممکن است این بازه زمانی را افزایش یا کوتاه کنند. برای مثال، شدت سلولیت ممکن است بر تعامل بین باکتری های عامل عفونت و آنتی بیوتیک تأثیر بگذارد.

سخن آخر :

در حالی که می توانید بگویید که سلولیت اطراف چشم به اندازه ورم ملتحمه و سلولیت نادر اربیتال جدی نیست، اما این واقعیت را کاهش نمی دهد که شما باید به دنبال راهنمایی پزشکی فوری از پزشک خود باشید. در غیر این صورت، این عفونت ساده می تواند در ناحیه چشم گسترش یابد و منجر به بیماری های شدید از جمله نابینایی شود. با پزشک خود مشورت کنید و به رعایت بهداشت مناسب و مراقبت از زخم اطراف چشم خود ادامه دهید تا خطر ابتلا به عفونت را کاهش دهید.

مطالب مرتبط:

اگر بیش از حد پروتئین بخورید چه اتفاقی می افتد؟

4 علت شایع ایست قلبی در بزرگسالان جوان

آزمایش CMP در مقابل آزمایش BMP: تفاوت چیست؟

چگونه برای جراحی پلاستیک آماده شویم: 4 نکته برای یک عمل موفقیت آمیز